Choć przyszedł na świat w Wołkowysku na Kresach, to właśnie w Łowiczu, wraz z matką Jadwigą (nauczycielką języka niemieckiego) i siostrą, spędził całe dzieciństwo. Mieszkał w Łowiczu i uczęszczał do Gimnazjum im. Józefa Poniatowskiego. Maturę zdał w 1938 roku, a następnie rozpoczął służbę wojskową w Skierniewicach jako podchorąży rezerwy piechoty.
Po wybuchu II wojny światowej Benoit trafił na front, a później – w czasie okupacji – wrócił do Łowicza. W rodzinnym mieście podejmował się różnych prac, by uniknąć wywózki, i angażował się w pomoc dla wysiedlonych w ramach Rady Głównej Opiekuńczej. Działał w Armii Krajowej, osiągając stopień podporucznika. W 1944 roku, wspólnie z Zenonem Laurentowskim, zorganizował tajny Teatr Ziemi Łowickiej, który po wojnie dał kilka przedstawień – również w samym Łowiczu.
Po wojnie Ludwik Benoit ukończ