Jeszcze w kontekście Dnia Psa. Znaleziona w aktach miasta Płocka dramatyczna „psia” historia i chwytające za serce „proszenie”

Co prawda Dzień Psa już za nami, przypadał 1 lipca, ale właśnie z tej okazji Archiwum Państwowe w Płocku pokazało podanie z okresu międzywojennego znalezione w Aktach miasta Płocka, podpisane przez Józefa Kaźmierczaka, płocczanina. „Jak się dzieci zwiedziały, iż mam psa oddać do rakarza to płaczą” – napisał mieszkaniec ulicy Szerokiej.

Pan Józef, mieszkaniec ulicy Szerokiej (od 1935 r. znanej jako ulica Kwiatka, w okresie II wojny światowej nazwę zmieniono na Breite Strasse, aby w okresie powojennym przywrócić nazwę ul. Kwiatka), swoje podane nazwał „proszeniem”. Właśnie ten proszący ton pobrzmiewa w całej treści pisma o zwolnienie naliczonej opłaty za maleńkiego psa, takiego w sam raz do włożenia do kieszeni kamizelki, w dodatku uwielbianego przez dzieci.

„Nie trzymam tego psa do żadnej potrzeby, tylko dzieci małe mają go sobie do zabawki” – tłumaczy autor podania, licząc na przychylność osoby rozpatrującej.

Naliczona opłata za posiadanie czworonoga, wynosząca 12 zł, przewyższa skromne finansowe możliwości pana Józefa. Mężczyzna rozłożył ręce, ponieważ na „na magistrackej robocie” tak wysokiej należności „płacić nie ma z czego” – jego tygodniowe zarobki wynoszą 8 zł 70 gr. W dodatku wartość psa to jego zdaniem nie więcej niż 50 gr.

W rodzinie się nie przelewa, ale przynajmniej dzięki obecności psa dzieciom jest trochę raźniej…

„Chociaż głodne i niewystarcza im na wyżywienie tych ośmiu złotych to się z tym psem bawią i nietak im się przykrzy bez chleba” – podkreślił płocczanin. I kontynuuje: „Jak się dzieci zwiedziały, iż mam psa oddać do rakarza to płaczą (…), a ja nie mam czym opłacić za niego. Więc powtórnie proszę o zwolnienie mie od opłaty za psa”.

Akta miasta Płocka, sygn. 23679/

Niestety nie wiemy, jak zakończyła się ta historia sprzed lat.

Foto: Ratusz w latach 1918-1939, profil miasta Płocka na Facebooku / Narodowe Archiwum Cyfrowe