Subskrybuj naszą stronę z wiadomościami i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych strategicznych i taktycznych raportów: https://www.rfunews.com/pricing
Odwiedź naszą stronę: https://www.rfunews.com
Dzisiaj najważniejsze wiadomości pochodzą z Azerbejdżanu.
Rząd tego kraju aresztował bojowników Wagnera, którzy walczyli po stronie Rosji na Ukrainie, bezpośrednio atakując najniebezpieczniejszą organizację Kremla.
Jest to odważny krok, który nie tylko odrzuca rosyjskie wpływy na Kaukazie Południowym, ale także aktywnie rozpoczyna rozbijanie całej postsowieckiej sieci władzy Moskwy.
Po raz pierwszy kraj postsowiecki ściga swoich obywateli za przyłączenie się do Wagnera.
Pierwszych dwóch najemników, Ramil Alijew i Ismayil Hasanow, odbyło karę w rosyjskich koloniach karnych, zanim zostali zwerbowani do Wagnera w ramach projektu K Prigozhina i wysłani do walki na Ukrainie.
Obaj mężczyźni odbyli karę w rosyjskich koloniach karnych, zanim zostali zwerbowani do projektu K Wagnera, programu więziennego zorganizowanego przez Jewgienija Prigozhina w celu wsparcia rosyjskiej wojny na Ukrainie.
Obaj Azerbejdżanie są oskarżeni o użycie broni palnej i materiałów wybuchowych na Ukrainie, a także o próbę rekrutacji innych osób do walki w Wagnerze.
Sąd w Baku nakazał ich zatrzymanie, stosując przepisy karne stosowane zwykle w przypadku przestępstw związanych z najemnictwem lub terroryzmem.
Zarzuty te wykraczają poza prawo krajowe; są ostrzeżeniem dla wszystkich byłych bojowników Wagnera: nie będą traktowani jak weterani, ale jak zbrodniarze wojenni.
Decyzja o ściganiu bojowników Wagnera jest częścią szerszej zmiany stanowiska Azerbejdżanu wobec Moskwy.
Zamiast po cichu dystansować się, Baku aktywnie zwalcza rosyjskie wpływy na wielu frontach: wojskowym, politycznym i informacyjnym.
Aresztowania nie dotyczą tylko sprawiedliwości lub legalności, ale mają na celu odcięcie rosyjskich wpływów.
Projekt K był jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedsięwzięć Wagnera, łączącym przestępczość z wojną wspieraną przez państwo.
Ścigając w tej chwili te osoby, Azerbejdżan skutecznie kryminalizuje z mocą wsteczną udział swoich obywateli w rosyjskiej strukturze wojny proxy.
Ta ofensywa prawna jest następstwem decyzji Baku o uznaniu Sputnik-Azerbejdżan za front rosyjskiego wywiadu, oskarżając jego pracowników o prowadzenie kampanii wojny informacyjnej i budowanie pro-kremlowskich sieci wpływów w kraju.
Podczas gdy ten epizod skupiał się na miękkiej sile, aresztowania Wagnera mają inny charakter: oznaczają one początek twardych działań prawnych przeciwko rosyjskim agentom hybrydowym na terytorium Azerbejdżanu.
Żadne inne państwo w regionie nie wyznaczyło tak twardej granicy prawnej, co sprawia, iż jest to moment precedensowy.
Równolegle nasiliły się napięcia dyplomatyczne, gdy rosyjska delegacja pod przewodnictwem ministra ds. sytuacji nadzwyczajnych Aleksandra Kurenkowa odwiedziła Baku w lipcu, niosąc dyplomatyczne przesłanie od Władimira Putina, a prezydent Illham Alijew odmówił spotkania.
To zlekceważenie było celowe i głęboko symboliczne w przestrzeni postsowieckiej, ponieważ Rosja tradycyjnie polegała na osobistych spotkaniach i dyplomacji nieoficjalnej, aby utrzymać swoją pozycję.
Tym razem jednak Azerbejdżan zamknął drzwi; odmowa przyjęcia wysłannika Putina sugeruje, iż Baku nie uważa już rosyjskiej dyplomacji za użyteczną lub niezbędną.
Sygnalizuje to również, iż Azerbejdżan jest gotowy dopuścić do dalszego pogorszenia stosunków, o ile Moskwa będzie przez cały czas naciskać.
W międzyczasie Azerbejdżan wzmacnia więzi z Ukrainą zarówno w sposób praktyczny, jak i symboliczny.
Baku wysłało niedawno ukraińskim siłom specjalistyczny sprzęt do rozminowywania, co na papierze może wydawać się skromnym wsparciem, ale ma rzeczywiste znaczenie strategiczne.
Przyczynia się ono bezpośrednio do zdolności Ukrainy do oczyszczania wyzwolonych obszarów, ochrony ludności cywilnej i przygotowania się do operacji kontrofensywnych.
Azerbejdżan otwarcie opowiada się po stronie Ukrainy w kluczowych kwestiach bezpieczeństwa, jednocześnie zwalczając tajne sieci rosyjskie na swoim terytorium.
Robi to bez nacisków ze strony Zachodu, co pokazuje, iż izolacja Rosji staje się coraz większa.
Za tym wszystkim kryje się głębsza zmiana; Azerbejdżan nie próbuje już balansować między Wschodem a Zachodem.
Wybiera stronę i robi to z chirurgiczną precyzją.
Postępowania karne, ograniczenia mediów i dyplomatyczne zniewagi są częścią spójnej polityki mającej na celu osłabienie wpływów Rosji na Kaukazie Południowym.
Dla Moskwy nie jest to tylko dyplomatyczny ból głowy; jest to strategiczna porażka, ponieważ jej niegdyś lojalny partner w tej chwili pomaga Ukrainie, odrzuca nieoficjalnych wysłanników i aresztuje bojowników Wagnera jako przestępców.
Źródło: Raporty z Ukrainy
