Podziemne tajemnice Parku Wieniawskiego. Georadar potwierdził obecność historycznych struktur

Zastosowana metoda pozwala zajrzeć pod ziemię bez ingerencji w grunt. Georadar, czyli urządzenie wykorzystujące fale elektromagnetyczne, umożliwia tworzenie obrazu struktur znajdujących się pod powierzchnią terenu. Technologia ta jest powszechnie wykorzystywana m.in. w budownictwie, archeologii i geologii do lokalizowania fundamentów, pustek, instalacji podziemnych czy pozostałości dawnych obiektów.

Badania objęły zarówno teren Parku Wieniawskiego, jak i skwer Antoniny Kaweckiej. Analizy prowadzone były na głębokości około 80–90 centymetrów. Jak wynika z pomiarów, w jednej z części parku zidentyfikowano obiekt kubaturowy o szerokości około dwóch metrów. Na skwerze Antoniny Kaweckiej nie stwierdzono natomiast obecności żadnych podziemnych struktur.

Uzyskane wyniki nie są zaskoczeniem dla historyków i miejskich ogrodników. W 2020 roku, podczas prac pielęgnacyjnych w drzewostanie Parku Wieniawskiego, odkryto tam schron przeciwlotniczy z czasów II wojny światowej. Obiekt został wówczas zinwentaryzowany przez Poznańską Grupę Eksploracyjną. Analiza archiwalnych map i zdjęć lotniczych z lat 1944–1945 wskazuje, iż pod dzisiejszym parkiem funkcjonowała szczelina przeciwlotnicza przeznaczona dla niemieckiej ludności Poznania. Z biegiem lat konstrukcja została w dużej mierze zasypana i zagruzowana.

Przeprowadzone w tej chwili badania mają istotne znaczenie dla dalszych działań planistycznych. Pozwalają dokładniej rozpoznać podziemną strukturę terenu i uwzględnić ją w projektach związanych z modernizacją i porządkowaniem zieleni. Jednocześnie potwierdzają, iż poznańskie parki skrywają pod powierzchnią ślady dramatycznej historii miasta.