Architekt i żołnierz z Bieszczad. Historia niezwykłego Ludwika Baldwina-Ramułta

Zdjęcie: Ludwik Baldwin-Ramułt | foto PIC_1-H-115

Urodzony w 1857 roku w Tarnowie, w rodzinie ziemiańskiej, od młodości wykazywał zainteresowanie zarówno sztukami technicznymi, jak i działalnością społeczną. Wczesne lata edukacji i służba wojskowa w armii austriackiej ukształtowały jego umiejętności i postawę, które później znalazły swoje odbicie w jego architektonicznych i społecznych przedsięwzięciach.

Młodość i edukacja

Po ukończeniu Akademii Wojskowej i naukach na Wydziale Architektury we Lwowie, Ludwik Baldwin-Ramułt zaczął aktywnie działać na polu architektury, uczestnicząc w konkursach i współtworząc ważne obiekty w mieście. Jego działalność nie ograniczała się jednak jedynie do miasta – był także zaangażowany w rozwój infrastruktury i architektury okolicznych terenów. kooperacja z Julianem Cybulskim zaowocowała powstaniem budynków, które do dziś stanowią istotny element pejzażu Lwowa. Jednak to jego pasja do szeroko pojętej działalności społecznej i patriotycznej skupiła uwagę na Bieszczadach.

https://wbieszczady.pl/bieszczadzkie-ciekawostki/to-on-dal-nam-legende-o-biesach-i-czadach/0WzLSFecl0wz6Y09V5gV

Dwernik – serce Bieszczad i jego drugi dom

Po powrocie do Galicji, Baldwin-Ramułt zakupił majątek w Dwerniku, w sercu Bieszczad. To właśnie tutaj, wśród dzikich gór i rozległych połonin, jego zainteresowania i działalność nabrały szczególnego znaczenia. Projektował obiekty dla okolicznych wsi i miasteczek, przyczyniając się do rozwoju lokalnej infrastruktury i poprawy warunków życia mieszkańców. Bieszczady w tym okresie były jeszcze terenami niemal dziewiczymi, pełnymi tajemniczych szlaków i nieznanych zakątków, które fascynowały zarówno artystów, jak i działaczy społecznych. Baldwin-Ramułt, jako działacz społeczny i społecznik, dostrzegał potencjał tych terenów i działał na rzecz ich rozwoju, dbając o infrastrukturę i estetykę.

Patriotyzm i walka podczas I wojny światowej

Podczas I wojny światowej jego losy splatały się z losami Polski i Lwowa. Organizował pomoc dla polskich uchodźców, a jego zaangażowanie w obronę miasta Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej świadczyło o głębokim patriotyzmie i gotowości do poświęceń. Odznaczony za odwagę i zasługi, wrócił do Bieszczad, gdzie kontynuował swoje życie jako lokalny lider. Został marszałkiem powiatu liskiego (leskiego), pełniąc tę funkcję przez czternaście lat, a także otrzymał honorowe obywatelstwo Ustrzyk Dolnych.

Dziedzictwo Ludwika Baldwina-Ramułta

Działalność Ludwika Baldwin-Ramułta w Bieszczadach jest przykładem, jak jedna osoba potrafiła wpłynąć na rozwój i kształtowanie się tej wyjątkowej części Polski. Jego prace architektoniczne, zaangażowanie społeczne i patriotyczne, a także troska o naturalne piękno tych terenów, sprawiają, iż dziś możemy patrzeć na Bieszczady nie tylko jako na dzikie góry, ale także jako na miejsce, które dzięki takim ludziom jak on, zachowało swoje dziedzictwo i wyjątkowy charakter. Ludwik Baldwin-Ramułt pozostaje symbolem połączenia sztuki, patriotyzmu i miłości do ziemi, która przez lata była świadkiem jego działalności i pasji.